Który moje serce uleczy ja wytrzeć łzy?

Od czasu do czasu, aby grać.

Teraz poezja Czesława Miłosza: bo im więcej kliknięciu wiersz niż ciężar wielu pracowitych stronic. Jesienne kwiaty http://puszysty-owocami-malecki.blogspot.com/2016/11/pomys-polega-na-wykorzystaniu-skadnikow.html stare piosenki. Złote chryzantemy cudne, wystawa szczerozłote był codziennie w oczekiwaniu, wysyłam w kosmos swoje pragnienie, aby od rana do wieczora cieniu. Przyjdzie ktoś taki smutny, zamyślony, oczy, kryształy srebrnych łez, płacę Wyczekiwań chryzantem jesiennych dni dobiegła końca. Złote chryzantemy w kryształowej wazonie stoją na fortepianie, Kojąc smutek i żal.

Wspomnienia wróciły.

Przez łzy srebrnomgliste oni wyciągają dłonie, szepcząc wciąż jedno zdanie: dlaczego idziesz w dal? Nic mnie dzisiaj nie cieszy, gdy jestem gotowy do spania. Który moje serce uleczy ja wytrzeć łzy? Złote chryzantemy uśmiech dla mnie, być może wśród dawnych wspomnień stracił, przykro mi. Słowa i muzyka: Z.

Wspomnienia wróciły.

Мациевская Jesienne róże, róże, ogród, Jesień łyżeczki róże są jak usta twe piękne drzewa ostatnich purpurze dać nam schronienie, a serce biło jak dzwon, na jeden ton. Jesienne róże cicho szeptać i separacja Jesienna róża powiedział nam Pan do widzenia i chmura liści spacerujemy po parku, ale termin był Jesień róże już więdną. Tak niedawno to było możliwe, byliśmy tak szczęśliwi, uśmiechnięci i tkliwi, który w tych dniach ponownie ożywić. Zimna ręka je oddać, spójrz mi w oczy i powiedz mi, że mnie kochasz wiem, że to jest złudą i spać. Jesienne róże... nie kochasz mnie tak, jak to było wcześniej, wszystkie te uczucia siły wczoraj zakończył się dziś będziesz wśród róż nasza miłość gorąca, zanim zwiędnie jak kwiat, daj mi świat, Jesienne róże szepczą cicho i rozwodów.

Jesienne róże cicho szeptać i separacja

Pozdrawiamory fortepian. Do dzisiaj, nie pamiętam, a ja do tej pory te stare nuty. Od czasu do czasu, aby grać. Wspomnienia wróciły. Wróciłem w te chwile i wtedy widzę, że cała moja rodzina i przyjaciele.